Juridisch nieuws

Een databank met persoonsgegevens mag onder voorwaarden worden verkocht in het kader van een tenuitvoerleggingsprocedure, zelfs als de betrokkenen niet hebben ingestemd met de verkoop. Dit is het geval wanneer de verwerking van gegevens in verband met een dergelijke verkoop in een democratische samenleving noodzakelijk en evenredig is om de tenuitvoerlegging van een civielrechtelijke vordering te waarborgen. Dat is het advies van advocaat-generaal Priit Pikamäe aan het EU-Hof naar aanleiding van een prejudiciële vraag van de Poolse rechter.

Wijze beantwoording bevraging bank op grond van artikel 475aa Rv..

Partijen verschillen van mening over de vraag wat een bank moet antwoorden op de vraag van de deurwaarder, of die bank ten behoeve van het leggen van een beslag giraal geld van die schuldenaar onder zich heeft. De voorzieningenrechter overweegt, dat de bewoording in artikel 475aa Rv erop lijkt te wijzen dat het hier gaat om inventarisatie van verhaalsobjecten voorafgaand aan daadwerkelijke beslaglegging. Dat wijst op een langere referentieperiode en niet op een momentopname.

Uit met name de wetshistorie en het doel waarom het artikel is ingevoerd, volgt dat artikel 475aa Rv. zo uitgelegd moet worden, dat de bank de vraag moet beantwoorden of die bank in het algemeen giraal geld van een schuldenaar onder zich heeft. Anders gezegd, niet moet worden beantwoord of een schuldenaar op het moment van bevraging een positief saldo bij de bank heeft, maar of hij er bankiert.

Toewijzing vordering. Proceskostenveroordeling bank. Geen aanleiding stellen prejudiciële vragen.

De kantonrechter wijst de gevorderde verklaring voor recht dat het beslag onrechtmatig is gelegd toe en wijst de gevorderde schade af. Eiseres stelt dat Samvar onrechtmatig beslag heeft gelegd op haar auto en dat zij daardoor schade heeft geleden. Eiseres voert aan dat zij de auto ten tijde van de beslaglegging voor een hogere bedrag had kunnen verkopen, nadat een opheffing van het beslag op de auto is gekomen. Daarom vordert eiseres een bedrag van € 25.000,00 van Samvar. Samvar heeft de vorderingen van eiseres betwist. Samvar had beslag op de auto gelegd, omdat zij een vordering stelde te hebben op de echtgenoot van eiseres, die een garagebedrijf heeft. Uiteindelijk bleek dat niet de echtgenoot van eiseres, maar eiseres zelf de eigenaresse van de auto was en is. Dat betekent dat het beslag achteraf gezien onrechtmatig is gelegd. De kantonrechter is van oordeel dat eiseres onvoldoende schadebeperkend heeft opgetreden en dat er sprake is van eigen schuld aan de zijde van eiseres.

Sprongcassatie; dagvaarding; bevoegde deurwaarder. Cessie tot zekerheid van toekomstige vorderingen en opvolgend beslag.

Tegenspraak. Eindvonnis na akte. Ambtshalve toetsing. De kantonrechter oordeelt dat de artikelen 1.12 en 3.26 van de Algemene Voorwaarden 2020 ANWB oneerlijk zijn ten aanzien van de gevorderde incassokosten. Deze artikelen worden niet getoetst over de opschortingsbedingen en tussentijdse opzegmogelijkheid, nu de eisende partij daar geen gebruik van heeft gemaakt. Dit geldt eveneens voor de prijswijzigingsbedingen. De gevorderde hoofdsom en rente is toewijsbaar. De buitengerechtelijke incassokosten worden afgewezen.

Nietigheid cassatiedagvaarding wegens onbevoegdheid deurwaarder. In zaken waarin de ontvanger optreedt uitsluitend belastingdeurwaarder bevoegd.

Beginsel dat vonnissen van rechtswege werken. Verschuldigdheid en bepaling van omvang van verbeurde dwangsom. Vraag of omstandigheden voorafgaande aan betekening van vonnis, waarbij de dwangsom is opgelegd, mede van invloed kunnen zijn op die omvang.

Toestemming tot het leggen van conservatoir derdenbeslag (loonbeslag).

Ontbinding en ontruiming vanwege huurachterstand.

Geneeskundige behandeling. Gedaagde erkent de behandeling te hebben ondergaan en betwist de hoofdsom en rente niet. Hij maakt bezwaar tegen de gemaakte buitengerechtelijke kosten en proceskosten, nu eiseres geen kosten meer had mogen maken toen zij ermee bekend werd dat gedaagde schuldhulpverlening had aangevraagd. Een schuldenregeling is nimmer tot stand gekomen en eiseres heeft gedaagde na de opheffing van zijn bewind nog regelmatig buitengerechtelijk aangeschreven. Gedaagde heeft daarop niet betaald. Eiseres is dan ook terecht tot dagvaarden overgegaan.