Natuurlijk spraken we over het werk van de gerechtsdeurwaarder in Kazachstan. Meer dan 95% van alle vorderingen zijn bij de private gerechtsdeurwaarders in Kazachstan in behandeling en slechts een klein gedeelte wordt nog door de overheid zelf geïncasseerd. Kazachstan is verdeeld in rayons en districten en per district zijn gerechtsdeurwaarders bevoegd. Het is logisch dat er geen landelijke bevoegdheid is, zoals in Nederland. Immers Kazachstan is maar liefst 80 keer groter dan Nederland!
De delegatie toonde ons een korte film over het werkveld van hun gerechtsdeurwaarders. Zo dragen zij verplicht een uniform en rijden in een auto met daarop de logo’s van de gerechtsdeurwaarderskantoren. Het dragen van een uniform dwingt in het algemeen respect af, vinden ze in Kazachstan. In Nederland hebben wij allang geen kledingvoorschrift meer en is dit met de komst van de Gerechtsdeurwaarderswet in 2001 geheel afgeschaft. Door het niet dragen van een uniform denk ik dat wij dichter bij de burger staan en meer en beter het gesprek met de mensen hebben.
Het onderwerp transparantie van vermogen kwam ook ter tafel. In Kazachstan is informatie over het vermogen ondergebracht in één register. In dit register is informatie opgenomen over bankrekeningen, onroerend goed, bankrekeningen en andere vermogensbestanddelen. Het register is beschikbaar voor alle gerechtsdeurwaarders. Het zou mooi zijn als wij in de toekomst ook met één druk op de knop alle informatie beschikbaar hebben, zodat wij een nog betere opportuniteitsafweging kunnen maken.
In het filmpje zagen we dat de gerechtsdeurwaarders in Kazachstan in hoge mate zijn gedigitaliseerd in de uitvoering van hun werk. Op onze vraag over hun taak aan de deur vertelden zij dat hun werk aan de deur belangrijk is en blijft, net zoals in Nederland.
Er waren veel paralellen in de werkzaamheden. Het was een zeer interessante bijeenkomst waarin we best practices met elkaar hebben kunnen delen en van elkaar hebben kunnen leren. Ook nu is weer gebleken dat ons werk aan de deur belangrijk is en blijft ondanks digitalisering. Op zich ook logisch, immers digitalisering is een middel en geen doel. Ons doel is met de mensen tot een oplossing te komen.
