Column KBvG-voorzitter Michaël Brouwer: Invulling geven aan de toekomst van de gerechtsdeurwaarderij

In mijn openingsspeech heb ik een aantal belangrijke zaken meegenomen die op dit moment spelen. Ten eerste het herstel van de toeslagenaffaire en hoe wij als beroepsgroep betrokken zijn daarbij: de gedupeerden staan met hun private schulden bij ons als gerechtsdeurwaarders in de databases. Onze opdrachtgevers, de schuldeisers, wachten al bijna een jaar op hun geld. Het moratorium loopt in februari voor de eerste groep gedupeerden af en vóór dat moment moet er een oplossing liggen hoe hun schulden worden afbetaald. De KBvG wil zich, samen met SNG, inzetten voor een soepele afhandeling, zowel voor de gedupeerden en de schuldeisers, als voor de leden. Onze leden moeten goed gefaciliteerd worden in het administratieve werk die de afhandeling met zich meebrengt.

Wat ik onze leden ook wil meegeven, is dat de beroepsgroep door minister Dekker en de ketenpartners echt wordt gezien als een volwaardige, serieuze gesprekspartner. Dat kwam duidelijk naar voren in de Kamerbrief van de minister naar aanleiding van de motie van Marijke van Beukering-Huijbregts (D66) en uit de complimenten die de minister onze beroepsgroep tijdens het commissiedebat Juridische beroepen heeft gegeven. 

In de Kamerbrief heeft de minister toegezegd voortvarend aan de slag te zullen gaan met een drietal onderwerpen: de gerechtsdeurwaarder als regisseur in het schuldendomein, een verkenning naar het sociaal tarief en een duurzaam verdienmodel voor gerechtsdeurwaarders en een op te richten kwaliteitsfonds om de noodzakelijke innovatie- en digitaliseringslag te kunnen maken. Voor de realisatie van deze onderwerpen is het noodzakelijk om de samenwerking in de keten verder te verstevigen. Dat geldt uiteraard ook voor de samenwerking met de ministeries van Justitie en Veiligheid en Sociale Zaken en Werkgelegenheid.

Maar hoewel dit mooie beloftes zijn is de realiteit op dit moment ook dat onze beroepsgroep krimpt. Uit een enquête die de KBvG heeft uitgezet onder uitstromers blijkt dat gebrek aan perspectief, een niet-marktconforme beloning voor werk dat met hart en ziel wordt gedaan en het gebrek aan waardering vanuit de maatschappij de belangrijkste redenen zijn om een baan elders te zoeken. Kantoren maken keuzes die zien op overleven in plaats van investeren in de toekomst en dat is begrijpelijk. Om de kwaliteit en continuïteit te waarborgen zijn juist gezonde kantoren noodzakelijk.

Hoe zal de beroepsgroep er dan in 2030 uit zien? Dat de gerechtsdeurwaarder noodzakelijk blijft in het Nederlands rechtsbestel staat buiten twijfel. Maar in welke vorm, op welke manier? Toegang tot het recht en de menselijke maat blijven in elk geval belangrijke zaken om te waarborgen. Het komend jaar gaan we gesprekken voeren over hoe de gerechtsdeurwaarderij er in de toekomst uit zou moeten zien om onze maatschappelijke opdracht goed te kunnen vervullen. Het zijn spannende gesprekken om te voeren, maar we hebben de ruimte om zelf invulling te geven aan de toekomst van ons vak.