Juridisch nieuws

Beslissing op verzet. Klager heeft pas ter zitting de gronden van zijn verzet kenbaar gemaakt. De kamer heeft de gerechtsdeurwaarder in een tussenbeslissing gevraagd in te gaan op deze gronden aangezien de gerechtsdeurwaarder niet ter zitting was verschenen, in de terechte veronderstelling dat er geen gronden van het verzet waren ingediend. De kamer had echter behoefte aan een inhoudelijk verweer op klagers klacht waardoor de klacht alsnog kon worden beoordeeld.

Beslissing op verzet. De kamer is het eens met de oorspronkelijke beslissing. Ter zitting hebben klagers nog aangevoerd dat in 2018 maandelijks is gemeld dat de beslagvrije voet niet juist was. Ook is in maart 2019 een brief op poten gestuurd naar het kantoor van de gerechtsdeurwaarder. Klagers hebben echter nagelaten stukken te overleggen waar dit uit blijkt. Nu klagers stellingen worden betwist door de gemachtigde van de gerechtsdeurwaarder, oordeelt de kamer dat de beslissing op juiste gronden is genomen.

Beslissing op verzet. De kamer is het eens met de oorspronkelijke beslissing waarin is overwogen dat klager heeft nagelaten zijn nieuwe adres tijdig door te geven aan de BRP, waardoor hij geen kennis heeft gekregen van het vonnis. Dit kan de gerechtsdeurwaarder niet worden verweten.  

1. de gerechtsdeurwaarder heeft geen oog gehad voor bruto en netto bedragen, waardoor onduidelijk was welk bedrag klager moest betalen. De gerechtdeurwaarder had bij de opdrachtgever een duidelijke speficatie moeten vragen;2. de ministerieplicht ontslaat de gerechtsdeurwaarder niet van het maken van een eigen afweging of een beslag proportioneel is;3. betalingsonwil was niet gebleken, de gerechtsdeurwaarder heeft de opdrachtgever daarover onjuist geinformeerd;4. de gerechtsdeurwaarder heeft niet gereageerd op een klacht van klager;5. de gerechtsdeurwaarder heeft niet gereageerd op een verzoek om aanpassing van de beslagvrije voet;6. het beslag op de onroerende zaak is pas doorgehaald in september 2020 terwijl in kort geding op 8 mei 2020 reeds was bepaald dat het beslag moest worden opgeheven.Aan de gerechtsdeurwaarder zijn gelet op de gegronde klachten een berisping en een geldboete opgelegd. 

Beslissing op verzet. Exploten zijn op juiste wijze betekend. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De kamer is het met de beslissing van de voorzitter over de te laat ingediende klachten eens en verklaart het verzet ongegrond.

Beslissing op verzet. De kamer is het eens met de beslissing van de voorzitter dat bij de tuchtrechter niet kan worden geklaagd over de inhoud van een vonnis van de rechtbank.

Klaagster heeft bij het raadplegen van het digitaal betaaloverzicht kunnen concluderen dat de betalingsregeling gold voor beide schuldeisers. De gerechtsdeurwaarder heeft in dat licht ongeoorloofde druk uitgeoefend door te dreigen met de komst van politie en een slotenmaker. De klacht is gegrond voor dit onderdeel. De maatregel van berisping wordt opgelegd omdat het geautomatiseerde systeem waar meerdere schuldenaren gebruik van maken onvoldoende ruimte biedt voor maatwerk.

Klager heeft na betekening van een vonnis op 27 februari 2020 contact opgenomen met de gerechtsdeurwaarder en toegezegd het eerste deel van de vordering meteen te voldoen en het tweede deel een maand later. Klager heeft op 1 maart 2020 het eerste deel voldaan. Op 24 maart 2020 heeft de gerechtsdeurwaarder loonbeslag gelegd voor de gehele vordering omdat klager zich niet aan de betalingsregeling zou hebben gehouden aangezien hij niet op 27 februari heeft betaald. Het niet controleren van het dossier voordat het beslag gelegd wordt is tuchtrechtelijk laakbaar. De maatregel van berisping wordt opgelegd.

De klacht betreft de ontruiming van een bedrijfspand in opdracht van de gerechtsdeurwaarder. Klager heeft niet aangetoond dat zijn eigendommen waren opgeslagen bij een rechtmatige huurder van een deel van het pand. De kosten van de ontruiming mochten op klager verhaald worden. Voor het leggen van het beslag moet de vordering bepaalbaar zijn, het is echter niet nodig dat het exacte beloop van de vordering op het moment van de beslaglegging bekend is.